Z kogo jesteś dumna?
Kobieta szczęśliwa, uśmiechnięta, taka, która odnosi sukcesy zawodowe lub mówi o tym, jakiego cudownego ma partnera…to dziwaczka jakaś. Też się z tym spotkałyście? Otrzymałam kilka dni temu taką właśnie wiadomość na grupie. I wiecie co, to naprawdę zaskakujące, ale się dzieje. Słyszałam w ostatnim czasie wiele takich stwierdzeń. Że ludzi boli sukces innej kobiety, boli, że się spełnia, że się uśmiecha, że nie narzeka… Pojawia się zazdrość. Powodem takiej zazdrości i potępiania może być nawet zwykłe „radzenie sobie”, nie jakieś profity finansowe, trzy firmy, pięć mercedesów i miliony na koncie, ale po prostu radzenie sobie w życiu. Ostatnio usłyszałam, jak koleżanka wahała się ,żeby powiedzieć swojej dobrej koleżance, że na nowo zauważa cudowne cechy swojego męża i jest tak bardzo szczęśliwa, że siebie mają i szanują już tyle lat. Powiedziała. Ale bez jakiejkolwiek reakcji, co też może zostać uznane za reakcję. Czy to nie jest zastanawiające, że ona się bała o tym wszystkim mówić? Sama stwierdziła, że to chyba nie jest dobrze widziane, takie…. chwalenie się nim.
Znacznie łatwiej jest obserwować kogoś, kto narzeka, kto nie jest zadowolony z życia, ma problemy. Znacznie łatwiej jest dokopać komuś, bo mu się należało, albo czuć satysfakcję z niepowodzeń. Straszne! Nie ma na to mojej zgody. Dlatego w mediach społecznościowych tak bardzo doceniam kobiety, które odniosły sukces… mały, duży, biznesowy czy osobisty. I dlatego namawiam każdą z Was do szukania swojej ścieżki, do korzystania z doświadczeń innych, do kibicowania i do szanowania siebie samej, jak i innych kobiet. Mimo tego, że są wśród tych kobiet, również takie, które czekają na potknięcia, na porażki i na powód, dla którego mogą powiedzieć „a nie mówiłam”. Głośno krzyczę NIE!!!
Jeśli to ty jesteś taką osobą, która lubi wsadzać szpilę albo czeka na upragnioną porażkę, nie rób tego, nie trać czasu i energii. Zadbaj kobieto o swój tyłek, o swoje życie, o swoja karierę. Jeśli jesteś natomiast tą kobietą, której życzy się wręcz jakiegoś błędu, pomyłki, potknięcia, jeśli masz wokół siebie ludzi, którzy nie podzielają radości z Twoich sukcesów to chyba pora na jakieś roszady wśród nich. Twoi przyjaciele, znajomi, rodzina są przecież najbliższymi osobami i powinny być blisko, powinny wspierać a nie skreślać i podcinać skrzydła.
Nie dziwmy się dziewczyny, tylko coraz częściej mówmy o swoich sukcesach. Nie bójmy się uśmiechać od samego rana, nie bójmy się mówić – „ale ja mam zajebistego męża”, „uwielbiam swoją pracę”, „mam wspaniałe dzieci”. Może, jeśli pozbędziemy się tego lęku i coraz więcej z nas zacznie mówić o tym co dobre, o tym co osiągnęło, coś się w tym zatwardziałym i krytycznym społeczeństwie się zmieni.
A jeśli ma się zmienić, to musi się zmienić od Ciebie. Bo nikt z nas nie ma prawa wymagać od innych pozytywnego zachowania, jeśli samemu nie daje się takich dowodów. Zastanów się, jak Ty reagujesz na sukcesy innych kobiet? Jak Ty komentujesz superlatywy, jakie słyszysz z ust koleżanki? Co czujesz, gdy ona chwali swoje dziecko a Ty masz ze swoim ciągłe kłopoty? Czy czujesz złość, frustrację? Czy jesteś w stanie podzielić jej radość, pogratulować i szczerze o tym mówić, to pokazywać? Być może to dla Ciebie trudne, być może nigdy tego nie robiłaś. Ale to świadczy o tym, jak zostałyśmy wychowane. Na pytanie – „Co u Ciebie?”- bez zastanowienia mówiono –„A daj spokój, ciągle tylko praca i praca”. Daleko nam do amerykańskiego „How are You? – „I’m fine, thank You”. Oj, daleko. Ale nie poddajemy się dziewczyny!! Zmieniamy stereotypy. Zmieniamy od siebie. Mówmy o radościach i cieszmy się z radości innych. Ja jestem dumna z Basi, że pracuje nad drugą książką. Jestem dumna z Małgosi, że uczy się nowych umiejętności kosmetycznych, jestem dumna z Agnieszki, że nie bała się latać balonem… z której kobiety Ty jesteś dziś dumna??
